Tussen duurzaamheid en technologie: Passie voor de moderne landbouw

Jacqueline Dresbur heeft zich volledig aan de landbouw gewijd. De 19-jarige vertegenwoordigt de nieuwe generatie boeren die voor een moderne landbouw staat die steeds duurzamer en technologischer wordt.

Jacqueline groeide op een boerenbedrijf op. Haar ouders runnen een deeltijdboerenbedrijfje ongeveer 25 kilometer ten zuiden van Lippstadt in Warstein-Hirschberg, waar zij duurzame dierlijke producten verkopen. Zelf is zij al van kindsbeen af gepassioneerd door dieren en boerderijen. "Toen ik klein was, viel ik mijn vader altijd lastig omdat ik zo graag koeien wilde melken," lacht de sympathieke jonge vrouw. "Ik heb dat uiteindelijk gedaan bij een bedrijf bij ons in het dorp. In de vijfde klas was ik er bijna elke dag. Al doende heb ik mijn liefde voor koeien ontwikkeld. En van het een kwam het ander. Hoe dieper ik in de landbouw dook, hoe meer passie ik voor het onderwerp kreeg."

Momenteel studeert zij landbouweconomie aan de Fachhochschule Südwestfalen, locatie Soest. Dit maakt de jonge student tot een echte buitenbeentje, zelfs in het tamelijk landelijke district Soest, waar Warstein-Hirschberg ligt. "In mijn vriendenkring studeert iedereen geneeskunde, bedrijfskunde of psychologie," onthult Jacqueline. "En zelfs van mijn middelbare school ging slechts één ander leerling de landbouw in. Voor mijn vrienden kwam het echter niet als een verrassing dat ik landbouweconomie ging studeren. Ik heb tenslotte altijd iets met landbouw gedaan. Ze kennen me niet anders. Wanneer ik een afspraak met mijn vrienden op korte termijn twee uur moet opschuiven, hoor ik soms een uitspraak als "OK, doe de tractor de groeten van mij"

Kleine boerderij, grote uitdagingen

Sinds een jaar runt de jonge landbouwstudente ook haar eigen winkel op de boerderij van haar ouders. Jacqueline legt de nadruk op een duurzame, regionale aanpak. "We kweken voor het tweede jaar pompoenen, en ook popcornmaïs en zonnebloemen om de zaden te oogsten," meldt Jacqueline. We hebben ook eieren van eigen boerderij, meel en vruchtensappen in de aanbieding. Wij kopen daar vleeswaren, worst, jam, honing en aardappels van leveranciers in een straal van ten hoogste 30 kilometer bij, en ik ken alle leveranciers persoonlijk".

De grote uitdaging: de boerderijwinkel rendabel runnen. "Als je elk uur dat ik, mijn opa, mijn vriend en mijn ouders in de boerderijwinkel stoppen in rekening zou brengen - zelfs tegen het minimumloon - zou het er niet al te best uitzien," geeft Jacqueline toe. "Ik doe veel dingen uit liefde voor het boerenleven, en reken er niet veel voor." Het is een uitdaging die veel landbouwers delen: "Veel boeren zijn afhankelijk van de levensmiddelendetailhandel," legt Jacqueline uit. "Maar die drukken de prijzen omdat ze uit het buitenland kunnen importeren. In Duitsland hebben we zeer, zeer hoge normen waaraan we moeten voldoen. Daarom kunnen wij eenvoudigweg niet zo goedkoop produceren als sommige andere landen, waar de dieren soms zelfs in hoogbouw worden gehouden. In dat opzicht is de globalisering een heel groot nadeel."

Jacqueline pleit ervoor dat de consument zich meer moet bekommeren om de herkomst van de producten en zich moet afvragen of hij niet bij zijn plaatselijke boer kan kopen. Daarom probeert de drukbezette studente consumenten op Facebook en Instagram voor te lichten over de problemen van de Duitse landbouw en duurzame voedselconsumptie.

Maar wat is precies de passie voor een bedrijfstak die onder economische en niet zelden sociale druk staat, die te maken heeft met steeds nieuwe voorschriften en voortdurende toenemende bureaucratie? "Ik ben gefascineerd door de diversiteit, geen dag is hetzelfde," vertelt Jacqueline enthousiast. "Wij boeren moeten van heel veel dingen op de hoogte zijn. Aan de ene kant is dat spannend, maar het is ook een uitdaging om continu bij de tijd te moeten blijven".

Nieuwe technologieën vinden hun weg naar de moderne landbouw

En dan is er nog het kleine wonder van de natuur: "Het feit dat een kleine graankorrel ons brood wordt, vind ik fascinerend. Deze vorm van waardeschepping op zich is al indrukwekkend. Ook de interactie met het weer en de nieuwe technologieën die de landbouw ter beschikking staan, zijn superspannend."

Zo vindt de digitalisering steeds meer zijn weg in de moderne landbouw. "De gezondheid van de dieren, bijvoorbeeld, kan tegenwoordig al heel, heel goed digitaal worden vastgelegd," meldt Jacqueline. Bijvoorbeeld door het nauwkeurig meten van de activiteiten of het herkauwen bij koeien. Bijzonder spectaculair is ook deze technologie: "Zogenaamde N-sensoren detecteren door lichtweerkaatsing hoeveel stikstof een plant nodig heeft. De sensoren maken gebruik van het feit dat planten verschillende golflengten in verschillende mate weerkaatsen, afhankelijk van de voeding die ze opnemen. Op basis van de gemeten lichtreflectie regelt de kunstmeststrooier achter op de trekker de benodigde hoeveelheid stikstof en strooit hij precies zoveel kunstmest als de plant nodig heeft"

Wat Jacqueline, die in de zomer als oogsthulp werkt en ook bij andere landbouwbedrijven betrokken is, precies gaat doen nadat ze is afgestudeerd, weet ze nog niet. Dit is vooral te wijten aan de vele mogelijkheden die de moderne landbouw de actieve 19-jarige biedt. Duidelijk is wel dit: "Ik zal in ieder geval trouw blijven aan de landbouw. Ik zou ook graag betrokken willen blijven op het gebied van public relations. En tot ik afgestudeerd ben, blijf ik stages lopen op verschillende vakgebieden."

De vraag blijft, hoe Jacqueline alle taken onder één noemer weet te krijgen. Jacqueline wuift het luchtigjes weg: "Mijn dag begint soms om 6 uur 's morgens en eindigt om 10 uur 's avonds. Je moet wel structuur aanbrengen. Maar als je plezier hebt, is alles mogelijk!"