Parametry źródeł światła
W tym miejscu znajdziesz pożyteczną wiedzę podstawową i cenne wskazówki dotyczące techniki oświetleniowej i źródeł światła w pojazdach mechanicznych.
Wskazówka dotycząca bezpieczeństwa
Poniższe informacje i porady praktyczne zostały przygotowane przez firmę HELLA w celu zapewnienia profesjonalnego wsparcia dla warsztatów samochodowych. Informacje udostępnione na tej stronie internetowej powinny być wykorzystywane tylko przez odpowiednio wykwalifikowany personel.
Poniżej przedstawiamy przegląd najważniejszych pojęć z zakresu techniki oświetleniowej i odpowiednich jednostek miary służących do oceny właściwości lamp i opraw oświetleniowych:
Jednostka: lumen [lm]
Strumień świetlny F to całkowita energia świetlna emitowana przez źródło światła
Jednostka: kandela [cd]
Natężenie światła to część strumienia świetlnego emitowanego w określonym kierunku.
Jednostka: luks [lx]
Natężenie oświetlenia E określa stosunek padającego strumienia światła do oświetlonej powierzchni.
Natężenie oświetlenia wynosi 1 lx, gdy strumień światła 1 lm równomiernie oświetla powierzchnię 1 m².
Jednostka: kandela na metr kwadratowy [cd/m2]
Luminancja L to jaskrawość powierzchni świecącej lub oświetlonej, odbierana subiektywnie przez oko.
Jednostka: lumen na wat [lm/W]
Wydajność świetlna ŋ określa ekonomiczność przetwarzania zużytej mocy elektrycznej na światło.
Jednostka: Kelvin [K]
Kelvin to jednostka temperatury barwy. Im wyższa temperatura barwy danego źródła światła, tym większy udział koloru niebieskiego w spektrum i tym mniejszy udział czerwieni.
Żarówka o ciepłej białej barwie światła ma temperaturę barwową ok. 2 700 K. Lampa wyładowcza (D2S) o temperaturze barwej 4 250 K ma natomiast chłodne białe światło, którego barwa jest jednak bardziej zbliżona do światła dziennego (ok. 5 600 K).
Źródła światła to promienniki termiczne, które wytwarzają światło z energii cieplnej. Oznacza to, że wraz ze wzrostem temperatury źródła światła rośnie natężenie światła.
Niska sprawność promienników termicznych (8% promieniowania widzialnego) pozwala na uzyskiwanie dość niewielkiego strumienia świetlnego w porównaniu z lampami wyładowczymi (28% promieniowania widzialnego). Jako źródło światła w pojazdach stosuje się coraz częściej diody elektroluminescencyjne.
Żarówki (lampy próżniowe) należą do grupy promienników termicznych, ponieważ doprowadzenie energii elektrycznej powoduje w nich rozżarzenie żarnika wolframowego.
Jak już wspomniano, strumień świetlny standardowej żarówki jest stosunkowo niewielki. Ponadto odparowane cząstki wolframu, widoczne jako wyraźne zaczernienie bańki lampy, pogarszają parametry oświetleniowe, a żywotność żarówek jest względnie mała.
Lampa halogenowa ma znaczne zalety w porównaniu z klasyczną żarówką. Dodanie niewielkich ilości atomów halogenów, np. jodu, zmniejsza zaczernienie bańki lampy.
Dzięki tzw. „procesowi cyklicznemu” przy tej samej żywotności lampy halogenowe mogą być eksploatowane w wyższych temperaturach, dzięki czemu ich sprawność jest odpowiednio wyższa.
Istnieją dwa różne typy lamp halogenowych. Lampy H1, H3, H7, H9, H11, HB3 mają tylko jeden żarnik. Są one stosowane w światłach mijania i światłach drogowych. Lampa H4 ma dwa żarniki, jeden dla świateł mijania i drugi dla świateł drogowych.
Żarnik światła mijania jest wyposażony w kapturek. Jego zadaniem jest zasłanianie powodującej olśnienie części strumienia światła i wytwarzanie granicy światło-cienia.
Lampy H1+30/50/90 i H4+30/50/90 stanowią udoskonalone wersje konwencjonalnych lamp H1 lub H4 i są wypełniane gazem ochronnym.
W porównaniu z lampami H1 lampy H7 mają wyższą luminancję, mniejszy pobór mocy i lepszą jakość światła. Są one dostępne także jako lampy H7+30/50/90.
Od pewnego czasu dostępne są także lampy halogenowe o niebieskim świetle. W przeciwieństwie do konwencjonalnych lamp halogenowych, lampy te odznaczają się światłem o kolorze biało-niebieskawym (do 4 000 K), bardziej zbliżonym do światła dziennego. Dla oka światło to jest jaśniejsze i zapewnia większy kontrast. Ma to pozwalać na dłuższą jazdę bez zmęczenia. To wrażenie jest jednak subiektywne.
Chcąc uzyskać maksymalny strumień świetlny, należy raczej użyć lamp +30/50/90.
W przypadku kierunkowskazów stosowane były do tej pory żarówki z lakierowanymi na żółto bańkami szklanymi. Dla kierowców zwracających uwagę na wygląd dostępne były żarówki kierunkowskazów Magic Star. Gdy są one wyłączone, stają ledwo widoczne na tle srebrnego odbłyśnika. Po włączeniu wysyłają charakterystyczne żółte światło o odpowiedniej jasności.
Przez naniesienie kilku warstw interferencyjnych, na bańce lampy filtrowane są określone pasma spektrum światła emitowanego przez żarnik. Tylko światło żółte przechodzi przez te warstwy i staje się widoczne.
Lampy wyładowcze wytwarzają światło w oparciu o fizyczną zasadę wyładowania elektrycznego. Przez przyłożenie napięcia zapłonowego ze statecznika (do 23 KV w trzeciej generacji stateczników HELLA) gaz jest jonizowany między elektrodami lampy (wypełnionej gazem szlachetnym, ksenonem i mieszaniną par metali i halogenków metali) i pobudzany do świecenia przez łuk elektryczny.
W czasie kontrolowanego zasilania prądem przemiennym (ok. 400 Hz) płynne i stałe substancje odparowują pod wpływem wysokiej temperatury. Lampa osiąga pełną jasność dopiero po kilku sekundach, gdy wszystkie składniki ulegną jonizacji.
Aby zapobiec zniszczeniu lampy przez niekontrolowany wzrost prądu, jego natężenie jest ograniczane przez statecznik. Po osiągnięciu pełnej wydajności świetlnej do utrzymania tego procesu fizycznego wymagane jest tylko napięcie robocze (nie napięcie zapłonowe) wynoszące 85 V. Strumień światła, moc świetlna, luminancja i żywotność są tutaj znacznie wyższe niż w przypadku żarówek halogenowych.
Lampy wyładowcze są kategoryzowane w oparciu o ich wersję rozwojową: D1, D2, D3 i D4. Litera „D” odpowiada przy tym angielskiemu pojęciu „Discharge”, oznaczającemu wyładowanie. Różnice pomiędzy generacjami są znaczne. Pierwsze lampy ksenonowe typu D1 są wyposażone w zintegrowany zapłonnik. Natomiast lampy D2 składają się tylko z palnika w cokole, w przeciwieństwie do wszystkich innych wersji rozwojowych lamp wyładowczych stosowanych w pojazdach nie są one wyposażone w zewnętrzną szklaną bańkę ochronną wokół rurki wyładowczej. Wszystkie dalsze wersje rozwojowe posiadają bańkę chroniącą przed promieniowaniem ultrafioletowym, a ich konstrukcja jest znacznie bardziej stabilna.
Stare lampy D1 są często mylone z aktualnymi lampami D1-S/R ze zintegrowanym modułem zapłonnika. Aby zredukować zagrożenie dla środowiska przez rezygnację ze stosowania rtęci, używa się dzisiaj nowszych wersji lamp D1 i D2, czyli lamp D3 bądź D4. Ze względu na różne parametry elektryczne (napięcie palnika 42 V zamiast 85 V przy tej samej mocy), lampy D3 bądź D4 nie mogą współpracować ze sterownikami lamp D1 lub D2.
Żarówka halogenowa (H7) | Lampa wyładowcza | |
---|---|---|
Źródło światła | Żarnik | Łuk świetlny |
Luminancja | 1450 cd/m² | 3000 cd/m² |
Moc | 55 W | 35 W |
Bilans energetyczny | 8% promieniowania świetlnego 92% promieniowania cieplnego | 28% promieniowania świetlnego 58% promieniowania cieplnego 14% promieniowania ultrafioletowego |
Trwałość | ok. 500 h | 2500 h |
Odporność na wstrząsy | warunkowa | tak |
Napięcie zapłonowe | nie | tak 23 000 V (3. generacja) |
Regulacja elektroniczna | nie | tak |
Mimo regeneracji odbywającej się w żarówce drut wolframowy zużywa się stopniowo, co ogranicza żywotność żarówki.
Żywotność i wydajność świetlna zależą m.in. w znacznym stopniu od napięcia zasilającego.
Obowiązuje następująca zasada: zwiększenie napięcia zasilającego lampę o 5% powoduje wzrost strumienia światła o 20%, jednocześnie jednak spadek żywotności o połowę.
Konfigurator żarówek pozwala szybko i łatwo znaleźć odpowiednią żarówkę. Aby dowiedzieć się, jakie żarówki są kompatybilne z posiadanym pojazdem, wystarczy wybrać markę, klasę i rok produkcji samochodu.
Tutaj przejdziesz do konfiguratora żarówek.
Nie, w niczym mi nie pomógł
Tak, okazał się pomocny