Skutki wilgoci w reflektorze i lampach
W tym miejscu znajdziesz cenną wiedzę i przydatne wskazówki dotyczące tematu wilgoci w reflektorach i lampach pojazdów.
Wskazówka dotycząca bezpieczeństwa
Poniższe informacje i porady praktyczne zostały przygotowane przez firmę HELLA w celu zapewnienia profesjonalnego wsparcia dla warsztatów samochodowych. Informacje udostępnione na tej stronie internetowej powinny być wykorzystywane tylko przez odpowiednio wykwalifikowany personel.
Gdy do systemu oświetleniowego dostanie się woda, zauważane przez klientów pogorszenie rozkładu światła lub zmniejszenie jego natężenia to tylko jeden z oczywistych skutków. W wielu przypadkach znacznie poważniejszym problemem jest korozja spowodowana przez wilgoć. Podczas gdy nadmierne zaparowanie reflektorów i lamp można szybko rozpoznać, rozwijająca się korozja pozostaje w ukryciu. Dopiero podczas diagnostyki, np. w przypadku awarii działania świateł, na jaw wychodzi rzeczywisty stopień zniszczenia. Skorodowane połączenia wtykowe, utlenione końcówki zaciskane i całkowicie zniszczone oprawy żarówek - to tylko nieliczne przykłady. W porównaniu z samochodami użytkowymi i osobowymi, problem ten jest znacznie poważniejszy w przypadku pojazdów mieszkalnych i przyczep kempingowych. Przedostająca się do środka wilgoć może uszkodzić nie tylko lampę i jej okablowanie, lecz także rozprzestrzeniać się w izolacji akustycznej nadwozia, czego skutkiem może być powstawanie pleśni.
Procedura profesjonalnej naprawy została przedstawiona na przykładzie różnych lamp w samochodach kempingowych.
Na wstępie zostały omówione zasady fizyki związane z wilgocią w systemach oświetleniowych. Te informacje mogą posłużyć jako podstawa rozmowy z klientem.
Ten stan nie musi być wcale spowodowany przez usterkę. Zaparowana szyba rozpraszająca elementu oświetleniowego powinna wyschnąć w określonym czasie przy włączonej żarówce. Czas schnięcia może być różny, w zależności od temperatury otoczenia i względnej wilgotności powietrza. Ten proces jest normalnym zjawiskiem zgodnym z zasadami fizyki i z technicznego punktu widzenia jest nieszkodliwy, ponieważ reflektor jest chroniony przed zaparowaniem.
Włączenie żarówki powoduje ogrzanie powietrza we wnętrzu lampy. System wentylacji lampy tylnej zapewnia wyparcie rozszerzającego się, ogrzanego i suchego powietrza z obudowy lampy tylnej. Po wyłączeniu żarówki powietrze w lampie tylnej ponownie powoli się ochładza. Nasycone wilgocią powietrze zostaje wówczas zassane z zewnątrz do wnętrza lampy. Z tego powodu, przy dużej wilgotności powietrza i większych różnicach temperatur we wnętrzu lampy, może dojść do powstawania skroplin po wewnętrznej stronie klosza. Takie warunki występują często w zimnych porach roku oraz przy wilgotnej pogodzie. Jeżeli zaparowanie jest na tyle silne, że na kloszu powstają krople wody (patrz zdjęcie 1), a w dolnej części lampy widać nawet nagromadzoną wodę (patrz zdjęcie 2), należy sprawdzić uszczelkę pod kątem uszkodzeń i w razie potrzeby wymienić.
Należy również sprawdzić, czy otwory wentylacyjne lampy nie są zablokowane. W celu wysuszenia, lampę można przedmuchać sprężonym powietrzem, pozbawionym oleju. Jeżeli mimo to w lampie nadal zbiera się woda, lampę należy wymienić.
Zjawisko kapilarne występujące w lampach to mało znane zagadnienie. Mimo to często odpowiada ono za wnikanie wody do oprawy oświetleniowej i jej nagromadzenie we wnętrzu. Zjawisko kapilarne to właściwość cieczy, która polega na różnych sposobach rozchodzenia się jej w wąskich rurkach lub pęknięciach.
W przypadku przewodu elektrycznego, zjawisko kapilarne powoduje wzajemne przyciąganie się molekuł wody i molekuł płaszcza kabla. Im węższa kapilara (kapilara = wąska, pusta przestrzeń), tym silniejsze jest przyciąganie. Aby wystąpiło zjawisko kapilarne, do przewodu musi się najpierw przedostać woda. Przyczyną tego stanu rzeczy są często nieszczelne połączenia wtykowe. Zwykłe wtyczki płaskie, zaciski przebijające izolację (tzw. złodziejki) itp. nie zapewniają kablowi wystarczającej ochrony przed wilgocią. Woda może się tu przedostać pod osłonkę przewodu (izolację) przez nieizolowane lub źle zaizolowane miejsca (patrz zdjęcie 3).
Wskutek zjawiska kapilarnego woda przedostaje się między drutami miedzianymi a izolacją przewodu do wnętrza reflektora.
Z tego względu należy zawsze używać wodoszczelnych wtyczek i złączek kablowych, takich jak wtyczki Superseal (patrz zdjęcie 4).
Jeżeli kierowca zgłasza silne zaparowanie oświetlenia pojazdu, to w grę mogą wchodzić różne przyczyny. Warunkiem szybkiego i pewnego wykrycia usterek jest więc systematyczne postępowanie. Na schemacie poszukiwania usterek (patrz grafika) zostały przedstawione podstawowe czynności kontrolne.
Awaria działania oświetlenia jest częstą przyczyną wizyty w warsztacie.
W opisanym przypadku nastąpiła awaria lewego światła hamowania i bocznego światła obrysowego. Podczas demontażu lamp przyczyna staje się oczywista. Lampa tylna nie ma uszczelki oddzielającej ją od elementu nadwozia z tworzywa sztucznego, przez co zanieczyszczenia i woda mogą bez przeszkód wnikać do lampy (patrz zdjęcia 5 i 6). Wspornik żarówek, oprawy żarówek i końcówki zaciskane są tak mocno skorodowane, że należy je całkowicie wymienić. Nie jest też uszczelniony przepust kablowy w nadwoziu, wnikanie wody pozostawiło więc również w tym miejscu wyraźne ślady.
Koniecznym warunkiem wykonania należytej naprawy jest więc dostęp do określonego asortmentu materiałów instalacyjnych. Odpowiedni wybór jest pokazany na zdjęciu 7.
Odciąć skorodowane końcówki zaciskane od przewodów i wyjąć wspornik żarówek z lampy.
Naciągnąć na przewody odpowiednią koszulkę termokurczliwą (uwzględnić średnicę) w okolicy przepustu kablowego i ogrzewać gorącym powietrzem z suszarki, aż zacznie ściśle przylegać do przewodów.
W przypadku różnych marek pojazdów mieszkalnych i kempingowych należy wywiercić otwór na poprowadzenie przewodu. Jeżeli otwór nie jest uszczelniony, należy użyć gumowej zatyczki. Gumowe zatyczki o różnych rozmiarach są oferowane razem z kompletami akcesoriów i mają różne zastosowania. Wybrać pasującą zatyczkę i wykonać pośrodku otwór. Średnica powinna być nieco mniejsza niż średnica przewodu z koszulką termokurczliwą. Gwarantuje to, że po montażu woda nie przedostanie się między koszulką termokurczliwą a zatyczką do wnętrza nadwozia.
Odizolować końcówki przewodów na długości ok. 10 mm i założyć na nie końcówki zaciskane, np. HELLA nr 8KW 732 567-003. Następnie ogrzewać tulejki kurczliwe zagniatanych styków gorącym powietrzem z suszarki, aż zaczną ściśle przylegać do kabla.
Aby wykluczyć dalsze wnikanie się wody i zanieczyszczeń za lampę, należy zastosować cienki pasek gumy porowatej. Dostępne są paski o różnych grubościach i szerokościach. Pasek musi mieć po jednej stronie warstwę kleju. Okleić wokół powierzchnię przylegania lampy paskiem gumy porowatej. Tylko na dolnej krawędzi pozostawić wolny odcinek o długości ok. 1 cm, aby umożliwić odpływ skroplin itd.
Obsadzić wspornik żarówek żarówkami i podłączyć zaciskane końcówki.
Wydmuchać zanieczyszczenia z lampy odolejonym sprężonym powietrzem.
Zamontować wspornik żarówek w lampie i przykręcić lampę do nadwozia.
Po demontażu bocznej lampy obrysowej okazuje się, że występują w niej takie same problemy. Użyto w tym miejscu wcześniej dużej ilości masy uszczelniającej, która miała zapobiegać wnikaniu wilgoci (patrz rysunek 8). Niestety, nic to nie dało.
Zaciskane końcówki są całkowicie utlenione, co ostatecznie w pewnym momencie doprowadziło do awarii lampy.
Lampy zabudowywane z żarówkami nie powinny być z zasady montowane na masę uszczelniającą lub klej, ani uszczelniane klejem. W przypadku uszkodzenia żarówki, demontaż lampy jest bardzo utrudniony lub nawet niemożliwy. W takich przypadkach pomaga wyłącznie całkowita wymiana!
Oczyścić powierzchnię przylegania z masy uszczelniającej odpowiednim środkiem czyszczącym.
Odizolować końcówki przewodów na ok. 10 mm i założyć na nie końcówki zaciskane, np. HELLA nr 8KW 732 567-003. Następnie ogrzewać tulejki kurczliwe końcówek gorącym powietrzem z suszarki, aż zaczną ściśle przylegać do kabla.
Ta boczna lampa obrysowa nie ma uszczelki gumowej na styku z plastikowym elementem nadwozia. Także w tym przypadku istnieje zagrożenie, że woda znajdzie sobie drogę między nadwoziem a obudową lampy. Pęd powietrza występujący podczas jazdy jest dodatkowym czynnikiem intensyfikującym to zjawisko. W przypadku lamp zabudowywanych z okrągłym cokołem należy używać o-ringów jako uszczelek. W razie braku pasujących o-ringów należy skorzystać z kompletu akcesoriów do napraw klimatyzacji. Dosunąć o-ring do podstawy lampy.
Uwaga! O-ring nie może być za gruby. Po montażu lampa powinna przylegać ściśle do nadwozia.
Nasunąć końcówki zaciskane w cokół lampy i przykręcić lampę do nadwozia.
Nie, w niczym mi nie pomógł
Tak, okazał się pomocny