Okres tak zwanej Grupy B jest nadal uważany za najbardziej spektakularną erę rajdów. Ekstremalne pod każdym względem, czteronapędowe auta o mocy do 500 KM zachwycały w latach 1982 - 1986 świat sportów motorowych. Jednym z potworów Grupy B był Ford RS 200.
Ford modelem RS 200 zareagował na trend samochodów z napędem na cztery koła, który rozpoczął Audi swoim Quattro na żwirowych drogach w roku 1982. Samochody z przednim lub tylnym napędem nie mogły wiele zdziałać przeciw dominacji auta o napędzie 4x4 z Ingolstadt. Ford szybko zrezygnował z będącego już w fazie projektowania auta rajdowego „RS 1700 T“ z napędem na tył, ponieważ obawiano się braku sukcesów na obranej ścieżce. W rezultacie inżynierowie pracowali gorączkowo nad samochodem, który mógłby konkurować z modelami Audi, Peugeota i Lancii.
Ford RS 200 zadebiutował jako wielka nadzieja we wrześniu 1985 r. Bolid Forda Grupy B potrafił wygrać już pierwszy swój rajd: na krajowym wyścigu Lindisfarne w Anglii suwerennie panował pewien Malcolm Wilson - dziś właściciel zespołu rajdowego M-Sport.
Chociaż jedynym celem Forda RS 200 było zwyciężanie w rajdach, to uznawano go za jeden z najładniejszych samochodów rajdowych wszechczasów. Nic w tym dziwnego: projekt nadwozia producent zamówił w studio Ghia. Wraz z działem Ford Motorsport w Boreham w Anglii, Włosi opracowali bezkompromisowy projekt samochodu sportowego, który z wyglądu znacznie się różnił od innych pojazdów Grupy B.
Inżynierowie mogli przy tym poszaleć, ponieważ przepisy FIA wymagały, by powstało jedynie 200 egzemplarzy aut Grupy B w wersji drogowej. Angielski producent silników Cosworth opracował czterocylindrową jednostkę o pojemności 1,8 litra z dwoma wałkami rozrządu w głowicy. Silnik z turbodoładowaniem, którego głowica była bardzo podobna do głowic silników Coswortha Formuły 1, rozwijał moc między 374 a 420 KM, w zależności od ciśnienia doładowania.
Rajdówka z centralnie umieszczonym silnikiem miała w sumie trzy mechanizmy różnicowe z blokadą. Środkowy mechanizm różnicowy został zamontowany w pobliżu skrzyni pięciobiegowej. Pozostałe dwa na przedniej i tylnej osi. Przy ustawieniu standardowym układ ten realizował następujący rozdział przeniesienia napędu: 37 procent na przednią oś i 63 procent na tylną oś. Ponadto, centralny mechanizm różnicowy można było zablokować z kokpitu, dzięki czemu Ford RS 200 za naciśnięciem przycisku zamieniał się w zwykłego tylnonapędowca.
Ten spektakularny samochód o wyjątkowej konstrukcji zaliczył jednak krótką karierę sportową. Po kilku tragicznych wypadkach w roku 1986 zakończono rywalizację podrasowanych rajdówek w Grupie B. Potwory z Grupy B stały się zbyt szybkie i trudne w opanowaniu.
Dziś pozostało około 140 egzemplarzy Forda RS 200 wersji rajdowej i drogowej. Jednym z takich okazów jest Ford RS 200 Group S-Evolution. Grupa S była nową klasą, która pierwotnie miała zastąpić Grupę B w 1988 roku, ale nigdy nie została zrealizowana. Dlatego Ford RS 200 Group S-Evolution został stworzony przez inżyniera Forda Johna Wheelera na własną rękę. W latach 1987-1990 powstał ten wyjątkowy egzemplarz, który jest wykorzystywany do dziś w rajdach historycznych.
Źródło zdjęć: mikefrison.com